آیت‌الله مهدوی کنی رئیس مجلس خبرگان رهبری صبح امروز دعوت حق را لبیک گفت.

انسانها دارای دو نوع نیاز هستند یکی نیازهای جسمی و مادی و دیگری نیازهای روحی و اخلاقی . زمانی که زن و مرد با یکدیگر پیوند زناشویی می بندند توجه به این نیازها از جانب همسر بسیار اهمیت پیدا میکند. در این مورد توجه به نیازهای روحی و عاطفی بیشتر از نیازهای جسمانی اهمیت دارد ،زیرا غفلت از نیازهای جسمانی قابل جبران است ولی بی توجهی به نیازهای روحی و اخلاقی تاثیر مستقیم بر روح و روان فرد دارد و جبران کردن این خدشه روحی بسیار مشکل است.

با توجه به مطالب بالا میتوانیم به برخی از نیازهای روحی و اخلاقی به طور مختصر اشاره کنیم که توجه به این نیازها میتواند به بهتر شدن زندگی زناشویی کمک شایانی نماید.

1) شما باید بدانید که همسرتان در مقابل دیگران چه نوع رفتاری را نسبت به خودش دوست دارد. پس از آگاهی همان کار را بکنید،زیرا اگر غیر از این رفتار را انجام دهید، در روحیه همسرتان تاثیر سوء میگذارید. تکرار این آثار سوء نیز نتیجه اش معلوم است ،فاصله عمیقی میان شما و همسرتان ایجاد میکند.

2) شما باید بدانید که همسرتان بیش از هر چیز کدام اخلاق و رفتار شما را در خانه دوست دارد. با آگاهی از آن ،همان رفتار را از خود نشان دهید چون در غیر این صورت همسرتان از لحاظ روحی از شما فاصله میگیرد و این فاصله به تدریج بیشتر میشود تا به جدایی منجر گردد.

3) باید به این مطلب توجه داشته باشیم که قبل از ازدواج آزاد بودید به هر کجا می خواستید می رفتید و با هر کسی که مایل بودید معاشرت میکردید ،ولی حالا آزاد نیستید. همسرتان ساعت هاست که خانه را برای ورود شما آماده کرده و انتظار شما را میکشد ، لذا نباید به تنهایی مشغول به تفریح شوید. اگر لازم است که برای انجام کاری دیر به خانه بیاید از قبل دلیلش را به همسرتان بگویید ،چون انتظار مجهول روح را خسته میکند و اگر تکرار شود یک حالت یاس در زندگی زناشویی به وجود می آورد.

4) همچنان زن باید بداند که نباید بدون اطلاع شوهرش مدت زیادی از خانه بیرون باشد . منظور از این کلمه این نیست که زن وقتی شوهرش در خانه نیست حتی برای انجام دادن کار ضروری بدون اطلاع شوهرش از خانه بیرون نرود.نه !این اجازه را شوهر یه طور کلی در اثر تبعیت از زندگی پیشاپیش به وی داده است .ولی اگر به خانه فامیلی دعوت شود از قبل جریان را به شوهرش بگوید اگر اجازه داد برود و گرنه ،عذر بخواهد.

5) اگر برخوردی میان دو فامیل رخ بدهد ،مرد و زن نباید خود را داخل معرکه کنند و از یک طرف دعوا حمایت نمایند .حتی آن برخورد نباید تاثیری در رفتار زن و شوهر به جای بگذارد.

6) زن نباید پس از به دنیا آمدن بچه ،همه محبت خود را معطوف او بکند و شوهر را فراموش نمایند ،بلکه باید به شوهر بفهماند که این فرزند را بدین جهت دوست دارد که پاره جگر شوهرش است و در غیاب او خاطرات شوهرش را برایش زنده میکند ،چون در غیر این صورت به مرد لطمه وارد میشود و به دنبال پیدا کردن محبت دیگری میرود که نتیجه این کار بسیار روشن و رنج آور است.

7) از همه مهمتر این که نسبت به هم وفادار باشید چون این صفت وفاداری بزرگترین تکیه گاه زن و مرد در زندگی مشترکشان است .هر کدام از آنها با احساس این وفاداری مطمئن میشوند که تنها نیستند .در همه حال یار و مونس و غمخوار و دلسوزی دارند که در سلامتی و بیماری و خوشی ها و بدبختی ها و به خصوص در دوران پیری تنها نیستند.

8)گذشت زمان ازدواج را در نظر شما یک امر عادی جلوه ندهد و نسبت به هم سرد نشوید بلکه سعی کنید همان اشتیاق و علاقه ای را که در اول ازدواج نسبت به هم داشتید، حفظ کنید ،چون اگر غیر از این باشد خانه کم کم در نظر شما زندان میشود و هر کدام سعی میکنند از این زندان نجات یابند ،ممکن است بعضی از زنان و شوهران جوان بگویند این کار چگونه امکان دارد؟در پاسخ آنان میگوییم شما میتوانید با زنده نگه داشتن خاطرات روزهای ازدواج آن اشتیاق و علاقه را در خود حفظ کنید . هر سال روز ازدواج خود را جشن ساده بگیرید البته در حضور فامیل و یا اعضای خانواده .بدین وسیله خاطرات خود را زنده نگه می دارید.

9) از سختگیری های بی منطق دوری کنید. متاسفانه اغلب مردم (بخصوص مردان) در اثر یک سلسله اندیشه های واهی و غیر منطقی مراقبت از زن و فرزندان را با سختگیری و اعمال فشار اشتباه میکنند.درست است که مراقبت از فرزندان و همسر لازم است و یک عمل اخلاقی و عقلانی است لکن هیچ گونه رابطه ای با سختگیری و اعمال خشونت و استبداد ندارد ،چون آن مراقبت ها باید از روی عقل و تدبیر و احتیاط انجام شود تا طرف مقابل احساس نکند که تحت مراقبت و کنترل است ،چون بروز این احساس هم طرف را وادار به ستیزه جویی میکند و هم مقدمه دلسردی نسبت به طرف مقابل است.

10) به حرف بدگویان ترتیب اثر ندهید .ممکن است کسی با شما دشمن باشد.حسادت و عیب جویی یک عادت طبیعی و خصلت زشتی است که متاسفانه در اغلب مردم وجود دارد بخصوص درمورد مشاهده سعادت و خوشبختی خانواده ها؛چون وقتی یک همسایه حسود و یا فامیل نزدیک حسود زندگی و رفاه شما زن و مرد را ببیند ناخود آگاه حس حسادت، آنها را وادار به اقدام علیه شما میکند.

از مجموع این مطالب چنین نتیجه می گیریم که مهمترین وظیفه برای زن و مرد در زندگی مشترک آن است که به نیازمندی های روحی و جسمی یکدیگر توجه داشته باشند و نگذارند هیچ کدام از عوامل خارجی در زندگی آنان موثر واقع شوند .در این جا گذشت و فداکاری و شهامت لازم است تا زوجین بتوانند از حریم زندگی خود دفاع کنند.

فرآوری: مرضیه ولی حصاری

بخش خانواده ایرانی تبیان

درس‌هایی که از واقعه مباهله می‌گیریم:

1. از آن‌جا که مباهله، به‌عنوان آخرین حربه پیامبر، پس از اثر نکردن منطق و استدلال مورد استفاده قرار گرفته، بنابراین منظور آن ظاهر شدن اثر خارجی نفرین است؛ نه یک نفرین ساده بی‌اثر.

2. پیشنهاد مباهله را کسی می‌دهد که بر حقانیت خود پافشاری داشته باشد و در این واقعه، پیامبر بود که مباهله را طرح کرد.

3. آیه مباهله، مقام نبوت و رسالت پیامبر را هم به روشنی اثبات می‌کند؛ زیرا کسانی که حاضر نشدند با او مباهله کنند، یقین کردند که او فرستاده خداست.

4. مباهله، روشنگر این است که حضرت عیسی علیه‌السلام، رسول و پیامبر خداست؛ نه فرزند خدا؛ عابد است و نه معبود؛ مخلوق است و نه خالق.

5. زن و مرد، در مسئله دین و دیانت دوشادوش همدیگر هستند (ابناءنا، نساءنا و انفسنا در آیه مباهله اشاره به این مسئله دارد).

6. در دعا کردن آنچه مهم است، انگیزه‌ها و شخصیت‌هاست؛ نه تعداد (گروه مباهله‌کننده پنج نفر بیش‌تر نبودند).

7. علی بن ابی‌طالب، جانِ رسول خداست. (انفسنا)

8. استدلال منطقی آوردن، اولین راه برای بحث با دیگران است.

9. آخرین برگ برنده مؤمن واقعی، دعاست.

10. استدلال را باید پاسخ داد؛ ولی مجادله و لجاجت را باید سرکوب کرد.

11. اگر شما محکم بایستید، دشمن به دلیل باطل بودنش، عقب‌نشینی می‌کند.

12. قوام و اساس دین اسلام به خاطر همین پنج نفر است؛ وگرنه پیامبر می‌توانست شخصاً نفرین کند و اهل بیتش را با خودش نیاورد. ولی این قضیه نشان داد که اهل بیت پیامبر، هم‌گام و همراه او برای رسیدن به حق هستند و همواره آماده استقبال از مرگ‌اند.