مدرسه علمیه معصومیه قیداراستان زنجان

مردی چهار پسر داشت. آن ها را در 4 فصل مختلف، به سراغ یک درخت گلابی فرستاد. پسر اول در زمستان، دومی در بهار، سومی در تابستان و پسر چهارم در پاییز به کنار درخت رفتند. سپس پدر همه را فراخواند و از آن ها خواست که بر اساس آن چه دیده بودند درخت را توصیف کنند. پسر اول گفت: «درخت زشتی بود، خمیده و در هم پیچیده.» پسر دوم گفت: «نه… درختی پوشیده از جوانه بود و پر از امید شکفتن.» پسر سوم گفت: «درختی بود سرشار از شکوفه های زیبا و عطرآگین، باشکوه ترین صحنه ای بود که تا به امروز دیده ام.» پسر چهارم گفت: «نه، درخت بالغی بود پربار از میوه ها… پر از زندگی و زایش!» مرد لبخندی زد و گفت: «همه شما درست گفتید، اما هر یک از شما فقط یک فصل از زندگی درخت را دیده اید! شما نمی توانید درباره یک درخت یا یک انسان براساس یک فصل قضاوت کنید؛ لذت، شوق و عشقی که از زندگی شان بر می آید فقط در انتها نمایان می شود، وقتی همه فصل ها آمده و رفته باشند! اگر در زمستان تسلیم شوید، امید شکوفایی بهار، زیبایی تابستان و باروری پاییز را از دست داده اید! مبادا بگذارید درد و رنج یک فصل زیبایی و شادی تمام فصل های دیگر را نابود کند!
زندگی را فقط با فصل های دشوارش نبینید ؛ در راه های سخت پایداری کنید تا لحظه های بهتر بالاخره از راه برسند!»
پاییزتان هماره بهاری باد…..